first day at mama Ngina
Door: lotte
Blijf op de hoogte en volg Lotte
28 Maart 2017 | Kenia, Kisumu
maar dit was nog niet alles, want pas als je de verhalen hoort van de ''mama's'' komt het echt kei hard binnen. kinderen die verstoten zijn door hun familie om wat voor reden dan ook. of kinderen die op zo jongen leeftijd al dingen hebben gezien die je eigenlijk helemaal niemand toe wenst. onbeschrijfelijk wat dat op zo moment met je doet. en dan nog steeds het motto hakuna matata aanhouden... kan niet anders zeggen dan dat ik daar diep respect voor heb.
onze dag begon met het wassen van de kleding. nadat dat was gedaan hadden we vrije tijd met de kinderen. van knuffels tot highfives, en van highfives tot jezelf kapot rennen tijdens het voetballen. been there, done that! nadat de school op de compound ook uit was kwamen alle kinderen naar buiten gestormd waar ze zich massaal begonnen uit te kleden. waar ik met me goede gedrag nog alle shirtjes terug aan deed en de broekjes omhoog, kwam ik er naar +/- 10 minuten achter dat het de bedoeling was dat ze zich uitkleden en ze hun schooluniform gingen wassen. voordat ik het wist stonden er niet 10 maar wel zeker 30 naakte kinderen voor ons. pas toen konden we zien of het nou jongens? of meisjes waren!
we lopen met zn 4e bij mama Ngina stage. iets wat ik eerst niet zo zag zitten maar toch wel heel fijn is. mede door de andere cultuur en de verhalen kunnen we veel steun bij elkaar zoeken. het viel ons alle 4 op dat mensen niet echt de kennis hebben over speciale aandoeningen. bij de rondleiding zagen we bij de baby's een jongetje die in onze ogen anders was dan de andere (wel echt een schatje) ook onze keniaanse coach vroeg meteen aan een van de mama's wat hij had. de moeders reageerde heel verbaasd en zeiden niks? wat dan? later die dag viel ons alle 4 op dat het kindje niet alleen anders qua uiterlijk was, maar ook zeker in manier van doen. later stonden yoni en ik met 1 van de mama's te praten en begonnen over het jongetje. en ze gaf toe dat hij altijd al anders is geweest dan de andere. ze zei: he's a special one, but we accept him and the other children love him. aan de ene kant mooi dat iedereen word geaccepteerd hoe hij of zei is, maar aan de andere kant ook wel een heel raar idee dat sommige kinderen niet de aandacht krijgen die ze misschien wel nodig hebben.
we zijn gewaarschuwd dat we ons niet teveel aan de kinderen moeten gaan hechten. we moeten ze zoveel mogelijk liefde geven, maar bouw vooral geen band op!!! (geen idee hoe je dat dan moet doen?) gek genoeg snap ik wel dat ze dit hebben gezegd. heel veel kinderen in mama Ngina zijn getraumatiseerd door de dingen die ze hebben gezien, of meegemaakt hebben. het is moeilijk voor die kids om iemand weer opnieuw te vertrouwen om een band op te gaan bouwen. als jij dan weer na 7 weken verder gaat, kan het zijn dat je met je goede bedoelingen toch zo trauma bezorgd aan zo kind.
ik moet zeggen. ik vind het wel verdomde moeilijk. al ben je er zo bewust van dat je na 7 weken weer door moet naar iets anders, en het voor veel van de kinderen niet te begrijpen is waarom iemand die bijna elke dag bij hun is weg gaat. je bouwt toch een band met ze op. in zo korte tijd nu ook al. ( en zo knuffel van zo lief klein kindje kan je toch ook niet afslaan?! ook al heb je er al 100 van dat ene kind gehad)
ik denk zeker dat het af en toe ene hele pittige tijd gaat worden door de dingen die je van de kinderen hoort, en ziet. wel ben ik er van overtuigd dat ik het super leuk ga vinden en ik pak dit avontuur dan ook met beide handen aan! (ondanks de cultuurverschillen) morgen weer een dag vol nieuwe ervaringen en indrukken. benieuwd wat ons te wachten staat. jullie horen nog van me!
kwaheri! X
-
28 Maart 2017 - 20:23
Saskia:
Indrukwekkend verhaal Lot doet echt wat met me. Kan me voorstellen hoe dat voor jou en je studiegenootjes moet zijn. Weet echter zeker dat je het goed zal doen daar. Kanjer alle vertrouwen ik jou xxx -
28 Maart 2017 - 22:18
Iris Schneider:
Weer een heel indrukwekkend verhaal Lot. Het cultuur verschil en de kleintjes die al veel te veel hebben meegemaakt lijkt me inderdaad moeilijk, maar toch ook mooi dat jullie de kans hebben om ze mooie herinneringen te geven, al is het maar voor drie maanden. Wat betekend eigenlijk hakuna matta? In ieder geval ben ik Super trots op je meisje. Doe je best, knuffel maar raak ... Maar pas op, geen schattige weesjes mee naar Nederland nemen -
28 Maart 2017 - 22:35
Yvonne:
Wat een mooi verhaal Lotte. Ik kan me voorstellen dat het diepe indruk maakt en dat het inderdaad heel lastig wordt, je niet te hechten. Wel funny met al die blote kindertjes waar jij de kleren wilde laten aanhouden :-). Je zult wel moe zijn van zoveel indrukken.
Ook morgen een mooie werkdag gewenst. Het klinkt dat het huis en jullie
veel aan elkaar kunnen hebben. -
29 Maart 2017 - 02:29
Biggy:
Okay take two (Ben net heel mijn verhaal kwijt geraakt in cyberspace).
Hoe communiceer je met de kinderen? Engels? Gebaren taal? Maar wat fantastisch wat jullie en het tehuis doen. Ieder levend wezen heeft recht op liefde, warmte. Ben zo super trots op jullie meiden. -
29 Maart 2017 - 10:16
Mieke Schneider:
Lieverd, je verhaal gisteren was inderdaad heftig en merkte dat het erg binnenkwam bij je. Fijn dat jullie ook elkaar hebben! Je kan het....ben zo trots op je xxxx
-
30 Maart 2017 - 02:48
Buggy:
Ten eerste weet ik nig niet wat hakkuna tatta beter, en ten tweede zie ik geen nieuwe blog -
02 April 2017 - 19:58
Iris Schneider:
Jammer. Had gehoopt op een nieuw reisverslag maar helaas ... Ik wacht gewoon rustig af. -
13 April 2017 - 17:04
Gerda Vd Meer:
Hoi Lotte, het is pittig op Mama Ngina dat geloof ik graag. Wat een wereld van verschil met de luxe in Nederland. Succes en geniet van alles. Groetjes,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley